کارگران 10 میلیون تومان از مخارج عقب هستند؟ - انجمن آقای شرفی

به گزارش انجمن آقای شرفی، مشکل کارگر امروز این نیست که دولت کالابرگ بدهد یا نه؛ مشکل، فاصله دستمزد و خط فقر است که سال به سال عمیق تر شده و امسال به بیشترین میزان رسیده؛ بنابراین اگر دولت واقعاً می خواهد این شکاف را پر کند، اول باید ماده 41 قانون کار اجرا و دستمزد براساس قانون ترمیم شود.

به گزارش ایلنا، در حالیکه فاصله دستمزد و سبد هزینه های حداقلی زندگی به بیشترین مقدار در سال های اخیر رسیده - دستمزد با مزایا حدود 9 میلیون تومان است و هزینه های زندگی بیشتر از بیست میلیون تومان- برنامه ای برای ترمیم مزد در کار نیست؛ سیاست پرداخت های یارانه ای نیز به حدی ناچیز و غیرمنطبق با واقعیت های عینی زندگی مردم است که نمی تواند شکاف بیش از ده میلیون تومانیِ دستمزد- هزینه ها را پُر کند.

دولت در تیرماه، سیاست جایگزینیِ یارانه با کالابرگ را با هدفِ خرید کالاهای اساسی با یارانه شارژ شده ماهانه در پیش گرفت. کالابرگ الکترونیک، تمهیدی در قانون بودجه 1401 بود و آن زمان مقرر شده بود دولت گرانیِ ناشی از حذف ارز دولتی کالاهای اساسی را با پرداخت کالابرگ الکترونیک به اقشار کم درآمد جبران کند به گونه ای که مشمولان بتوانند کالاهای اساسیِ مورد نیاز خانوار را به قیمت های شهریور 1400 خریداری کنند؛ این شرط اساسی هیچ زمان رعایت نشد.

درحال حاضر، هم مبلغ یارانه و یا کالابرگ الکترونیکی که به طبقات فرودست پرداخت می شود، ناچیز و ناکافی است و هم قرار نیست هیچ کالایی به قیمت شهریور 1400 در اختیار مشمولان قرار بگیرد. طرح کالابرگ که اجرای آزمایشی آن در چند استان به پایان رسیده بود و به تازگی از خردادماه برای بخش کوچکی از جامعه هدف اجرایی شده، نمی تواند بحران معیشت را تسکین بخشد، نه برای غیررسمی کاران و زنان سرپرست خانوار و خانوارهای تحت پوشش نهادهای حمایتی و نه برای کارگران و بازنشستگان حداقل بگیر که به زحمت 9 میلیون تومان حقوق ماهانه دارند و هزینه های زندگی شان بیش از بیست میلیون تومان است.

در روزهای گذشته، افزایش بیست درصدی یارانه به عنوان یک دستاورد یارانه ای در رسانه ها تیتر شد؛ افزایش 20 درصدی یارانه از شنبه 13 خرداد کلید خورد و اعلام شد اگرچه فعلا تنها شامل افراد حاضر در دهک یک تا سه می شود، اما به زودی سایر دهک ها نیز از آن برخوردار خواهند شد. براساس اطلاعیه دولت، افزایش 20 درصدی یارانه، امتیازی تشویقی برای کسانی است که اعتبار خود را در قالب کالابرگ خرج می کنند.

درواقع افزایش بیست درصدی یارانه، هم مشروط است و هم محدود؛ از یک طرف فعلاً در این مرحله شامل حال 24 میلیون نفر حاضر در سه دهک درآمدی اول خواهد شد. تعداد مددجویان کمیته امداد و بهزیستی بین هفت تا 8.5 میلیون نفر برآورد می شود که تقریبا یک دهک را تشکیل می دهند و ظاهراً در خرداد ماه فقط این هفت تا 8.5 میلیون نفر از آن بهره مند شده اند؛ از سوی دیگر مشروط است چون خانوارهای حاضر در سه دهک اول درآمدی باید تا سقف 70 درصد مبلغ یارانه که معادل 320 هزار تومان به ازای هر نفر می شود، خرید کنند تا 80 هزار تومان یارانه اضافی دریافت کنند.

یارانه به اضافه بیست درصد افزایش به شرط تعلق و به شرط خرید کردن حداقل 70 درصد آن، در نهایت نفری 400 هزار تومان است؛ یک خانوار میانه 3.3 نفره در بهترین حالت ماهی 18 تا 20 میلیون تومان هزینه دارد؛ اگر این خانوار حداقل بگیر کارگری باشد و 9 میلیون تومان حقوق بگیرد به فرض که یارانه به اضافه افزایش به او تعلق بگیرد - که البته فعلاً مزدبگیرانِ بیمه شده مشمول این افزایش نیستند- به ازای سه نفر، یک میلیون و 200 هزار تومان به درآمد ماهانه این خانواده اضافه می شود و سرجمع دریافتیِ آنها را به 10 میلیون و 200 هزار تومان می رساند؛ این خانواده بازهم حدود9 میلیون تومان عقب ماندگی مزدی دارد؛ در این شرایط، سوال این است که چنین یارانه ای به چه کار کارگران و بازنشستگان می آید؟

علی اصلانی (عضو هیات مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور) در این رابطه می گوید: واقعیت امر این است که مشکل کارگر امروز این نیست که دولت کالابرگ بدهد یا نه؛ مشکل، فاصله دستمزد و خط فقر است که سال به سال عمیق تر شده و امسال به بیشترین مقدار رسیده؛ بنابراین اگر دولت واقعاً می خواهد این شکاف را پر کند، اول باید ماده 41 قانون کار اجرا و دستمزد براساس قانون ترمیم شود، بعد بیایند به فکر سبد کالا و کالابرگ باشند.

به گفته وی، وقتی دولت در جریان مشخص دستمزد 1402 به رقم غیرواقعیِ 13.5 میلیون تومانیِ سبد معیشت در شورای عالی کار پایبند نمانده و این رقم مبنایی برای مشخص دستمزد قرار نگرفته، چطور با دادن کالابرگ مسائل حل می شود یا افزایش بیست درصدیِ مشروط یارانه در قالب کالابرگ، یک دستاورد است؟

اصلانی یک دلیل دیگر برای کارآمد نبودنِ کالابرگ الکترونیک مطرح می کند و آن مشکل مسکن کارگران و بازنشستگان است؛ او می گوید: الان مهم ترین مشکل و دغدغه کارگران، مسکن است؛ بیش از 60 درصد کارگران مستاجرند و اجاره خانه در یکسال اخیر بیش از 100 درصد افزایش نرخ داشته؛ در این شرایط، اینکه برای ده یا دوازده قلم کالای خوراکی کالابرگِ 300 یا 400 هزار تومانی بدهند، چه مسئله ای را حل می کند؟ اول باید مسکن ارزان یا یارانه ای یا مثل خیلی از کشورها به صورتِ اجاره به شرط تملیک به مردم بدهند. برای این کار به وعده خود برای ساخت سالی یک میلیون مسکن پایبند بمانند.

افزایش بیست درصدی کالابرگ قرار نیست خیلی زود به همه جامعه مشمولان یارانه که حدود 78 میلیون نفر هستند، تعلق بگیرد؛ براساس اعلام دولت زمان سراسری شدن طرح افزایش 20 درصدی یارانه در زمان مشخص اطلاع رسانی می شود. اما کالابرگی که افزایش بیست درصدی آن مشروط به خرید کالاهای خاص از فروشگاه های خاص است و کالابرگی که در بهترین حالت مبلغ آن برای هر نفر 400 هزار تومان است، کدام گره را از کار فروبسته طبقه کارگر باز می کند