سیاره در حال سوختن: چرا امواج گرما در دنیا شدیدتر می گردد؟ - انجمن آقای شرفی

به گزارش انجمن آقای شرفی، در ماه مارس، قطب شمال و جنوب دمای بی سابقه ای داشتند. در ماه مه در دهلی نو دمای هوا به 49 درجه سانتیگراد رسید. هفته گذشته در مادرید دما به 40 درجه سانتیگراد رسیده بود. کارشناسان می گویند در صورت ادامه افزایش انتشار گاز های گلخانه ای نمی توان از بدترین اثرات اضطراری آب و هوایی ناشی از آن جلوگیری کرد.

به گزارش انجمن آقای شرفی به نقل از گاردین، هنگامی که در اوایل ماه مارس خوانش دما از ایستگاه های هواشناسی قطب جنوب شروع شد دانشمندان در ابتدا فکر کردند که ممکن است اشتباهی اتفاق افتاده باشد. دمایی که با محو شدن تابستان کوتاه قطب جنوب باید به سرعت کاهش می یافت در حال افزایش بود. در ایستگاه وستوک در حدود 1287 کیلومتری از قطب جنوب دماسنج ها 15 درجه سانتی گراد گرم تر از رکورد قبلی را ثبت کردند. تد اسکامبوس دانشمند در حوزه یخ های قطبی از دانشگاه کلرادو به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفته است:من هرگز چنین چیزی را ندیده بودم.

اما این همه ماجرا نیست. در قطب شمال، دمای غیرعادی مشابهی نیز ثبت می شد که برای زمانی از سال که قطب شمال باید به آرامی از یخبندان عمیق زمستانی خود خارج می شد شگفت انگیز بود. به گفته پژوهشگران این منطقه بیش از 3 درجه سانتیگراد گرم تر از میانگین بلند مدت خود بود. ایجاد موج گرما در یک قطب ممکن است به عنوان یک هشدار در نظر گرفته گردد، اما امواج گرما در هر دو قطب به طور همزمان بسیار شبیه یک فاجعه آب و هوایی است.

از آن موقع به این سو ایستگاه های هواشناسی در سراسر دنیا شاهد افزایش سطح جیوه دماسنج خود مانند یک موج مکزیکی دنیای بوده اند.

موج گرما در ماه مارس هند و پاکستان را درنوردید و بالاترین دما را در آن ماه از زمان رکورد ها در 122 سال پیش ثبت کرد. آب و هوای سوزان در سراسر شبه قاره ادامه یافته و فاجعه ای را برای میلیون ها نفر به بار آورده است. بهار در ایالات متحده بیشتر شبیه به اواسط تابستان بود و در ماه مه در سرتاسر کشور دما افزایش یافت. اسپانیا شاهد افزایش دما در اوایل ژوئن به سطح 40 درجه سانتیگراد بود، زیرا موج گرما سراسر اروپا را فرا گرفت و هفته گذشته بریتانیا را درنوردید.

دانشمندان به سرعت توانسته اند اثبات نمایند که این دما های رکوردشکن یک اتفاق طبیعی نیستند. نتیجه پژوهشی که در ماه گذشته منتشر شد نشان داد که موج گرمای جنوب آسیا 30 برابر بیشتر به علت تاثیر انسان بر آب و هوا ایجاد می گردد.

ویکی تامپسون دانشمند آب و هوا در موسسه کابوت دانشگاه بریستول می گوید:تغییرات آب و هوایی باعث می گردد امواج گرما در سراسر دنیا گرم تر و طولانی تر گردد. دانشمندان نشان داده اند که بسیاری از امواج گرمایی خاص به علت تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان شدیدتر هستند. سیگنال تغییر آب و هوا حتی در تعداد مرگ و میر ناشی از موج گرما قابل تشخیص است.

فریدریک اتو مدرس ارشد علوم آب و هوا در موسسه گرانتام کالج امپریال لندن می گوید که امواج گرما به تنهایی در اروپا 100 برابر یا بیش تر افزایش یافته است که ناشی از اقدامات انسان در انتشار گاز های گلخانه ای به جو است. او می گوید:تغییرات آب و هوا در خصوص امواج گرما یک تغییر واقعی بازی است چرا که در فرکانس، شدت و مدت زمان در سراسر دنیا افزایش یافته اند.

این نوع گرما تهدیدی جدی برای سلامت انسان است، زیرا به طور مستقیم به بدن ما استرس وارد می نماید و به طور غیرمستقیم به محصولات زراعی آسیب می رساند، باعث آتش سوزی می گردد و حتی به محیط زیست ساخته شده ما مانند جاده ها و ساختمان ها آسیب وارد می سازد. مردم فقیر بیش ترین رنج را متحمل می شوند، زیرا آنان کسانی هستند که در مزارع یا کارخانه ها یا در خیابان بدون هیچ گونه لایه محافظتی ای در میانه گرما بیرون می فرایند و زمانی که به خانه می رسند فاقد سیستم تهویه مطبوع یا ایرکاندیشن هستند.

سیستم تهویه مطبوع به خودی خود جنبه دیگری از مشکل است: استفاده روزافزون از آن و مصرف انبوه انرژی به وسیله این سیستم انتشار گاز های گلخانه ای را تسریع می نماید همان طور که ما احتیاج فوری به کاهش آن داریم. جامعه دنیای باید متعهد به خنک سازی پایدار سیاره زمین باشد در غیر این صورت دنیا در یک حلقه بازخورد مرگبار محبوس می گردد جایی که تقاضا برای انرژی خنک نماینده باعث انتشار بیش تر گاز های گلخانه ای و در نتیجه آن گرمایش دنیای بیش تر می گردد.

راه هایی برای کاهش تاثیرات ناشی از گرمایش بر افراد و سازگار کردن شهر های مان وجود دارد. رنگ آمیزی پشت بام ها در کشور های گرم به رنگ سفید برای بازتاب پرتو های خورشید، رشد پیچک روی دیوار ها در منطقه ها معتدل تر، کاشت درختان برای ایجاد سایه و ساخت فواره ها و منطقه ها سبز بیش تر در شهر ها می توانند یاری نماینده باشند.

با این وجود، این اقدامات تنها می توانند موقتی باشد و صرفا از کاهش شدید انتشار گاز های گلخانه ای و بروز از هرج و مرج آب و هوایی برای مدتی جلوگیری کند. بروز امواج گرمای کنونی در حالی رخ می دهند که زمین حدود 1.2 درجه سانتی گراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن گرم شده است. کشور های دنیا در نوامبر گذشته در اجلاس آب و هوای سازمان ملل متحد توافق کردند که سعی نمایند اجازه ندهند دمای زمین تا بیش از 1.5 درجه سانتیگراد افزایش یابد. فراتر از آن، تغییرات اقلیمی به قدری بزرگ خواهند بود که نمی توان با درختان سایه دار یا بام های سفید از بروز آن جلوگیری کرد و در دمای 2 درجه سانتی گراد حدود یک میلیارد نفر از گرمای شدید رنج خواهند برد.

کاترین هیهو دانشمند ارشد سازمان حفاظت از طبیعت، به گاردین می گوید:ما اگر به انتشار گاز های گلخانه ای معمولی ادامه دهیم نمی توانیم راه خود را برای خروج از بحران آب و هوایی سازگار کنیم.