تهدید قهرمان دنیا به وسیله اسنوکر باز ایرانی! - انجمن آقای شرفی

به گزارش انجمن آقای شرفی، نشست خبری حسین وفایی در آموزشگاه بیلیارد برگزار گردید. با توجه به بازگشت حسین وفایی به ایران، فدراسیون بولینگ و بیلیارد نشست خبری ترتیب داد تا خبرنگاران سوالات خود را از مرد شماره یک اسنوکر ایران بپرسند.

حسین وفایی مرد شماره یک اسنوکر ایران و قهرمان رقابت های شوت آوت 2020 در ابتدای این نشست در مورد دعوای لفظی خودش و اسالیوان در کنفرانس خبری گفت: من کلی برای رقابت کوشش نموده بودم. اگر بازی را دیده باشید حرکات اسالیوان خیلی عجیب بود. زمان بازی فکر نمی کردم او کار های عجیب قرار دهد و می خواستم او را واقعا بزنم! اسالیوان در طول بازی صداهایی از خود در می آورد و اعصاب من را خورد نموده بود. احترام احترام می آورد. علت بر این نیست که چون ایرانی هستیم چیزی به او نگویم! درست هست وفایی آدم خوبی است اما همینقدر می تواند بد باشد. به سالیوان گفتم که احترام احترام می آورد همین وبس.

وفایی ادامه داد: قهرمانی اصلا برایم مهم نیست و جواب اسالیوان را دادم. مهم نیست قهرمان شوید یا نه. سالیوان از لحاظ شخصیتی الگوی من نیست و به جوانان می گویم او را الگوی خود نگیرید.

او ادامه داد: سالیوان لنگ 10 هزار پوند هست. به او گفته ام که تو باید هواپیمای اختصاصی داشته باشی. حتی به او گفتم به هیچ ایرانی بی احترامی نکن. بی احترامی دیدم بی احترامی کردم!

وفایی که در رقابت های شوت آوت مادر بزرگ خود را از دست داد، در مورد حال و هوایش در این مسابقات گفت: اصلا حال خوبی نداشتم. زمانی که خبر را شنیدم گریه می کردم. می خواستم از مسابقه بیرون آمده انصراف دهم اما ماندم و انگار انرژی به سمت من آمده بود که می خواستم بروم و قهرمان شوم. خداراشکر قهرمان شدم. خیلی خوشحالم که قهرمانیم در روز مادر رخ داد و این مدال را به مادران ایرانی تقدیم میکنم.

وفایی در واکنش به اینکه چرا از ایران نرفتی؟ پاسخ این داد: علت اینکه چرا نرفتم شخصی است. از بچگی در حال سفر بوده ام و کشورم را دوست دارم. کلی زحمت کشیدم که مردم مرا بشناسند. در فکر من این بوده که برای کشوری بازی کنم که ورزش را در آن کشور توسعه دهم. می خواهم و دوست دارم که برای ایران بازی کنم. خانواده ام، مادرم و... اینجا هستند. اگر قرار باشند همه بروند کی می ماند که به ایران برسد؟ بیشتر این مسائل شخصی است. اگر کوشش ورزشکاران زیاد شود می توانند زندگی بهتری داشته باشند.

او ادامه داد: مهاجرت از فقر می آید. کلی پیشنهاد دارم اما افتخار میکنم ایرانی باشم. وقتی جوانیم کلی غرور داریم و اشتباه میکنیم. مهمترین چیز آرام بودن است.

ملی پوش اسنوکر ایران گفت: اسنوکر به من صبر و بردباری یاد داد. باید استراتژی داشت. با توکل به خدا و کوشش می توانیم پیشرفت کنیم. با افتخار آماده ام به آبادان بروم و استعداد ها را پیدا کنم تا آنها هم افتخار ایران شوند.

وفایی گفت: کاری میکنم مسئولین برایم دست بزنند چرا که واقعا خسته شده ام. نیامده ام که کاسه گدایی به دستم بگیرم. نیامده ام که بگویم مرا کمک کنید. من دیگر مثل قدیم نیستم. چرا نام اسپانسر ایرانی نباید روی لباسم باشد؟ در ده سالی که در ورزش ایران بوده ام اصلا برایم شرایط آسان نبود. خیلی ها می خواستند من خسته شوم و راهم را ادامه ندهم اما می خواستم تاریخ ساز شوم. به دنیا آمده ام تا تاریخ ساز شوم. باید نگاه کنم چه چیز هایی به دست آورده ام. بیشتر قهرمان ها زمانی قهرمان می شوند که خودشان روی پای خودشان بایستند.

او ادامه داد: زمانی که سالیوان من را شکست داد برای او دست زدم اما پیروزی من مقابل سالیوان خیلی شیرین بود و به خودم ثابت کردم که می توانم قهرمان شوم. آدم اگر به جایی می رسد نباید خودنمایی کند. بیشتر می خواهم مردم مرا بشناسند و دوست دارم آنها من را قضاوت نمایند.

قهرمان اسنوکر ایران و دنیا درخصوص پارامتر های لازم برای موفقیت در این رشته گفت: برای موفقیت در این رشته آرام بودن مهم است و باید فکر آرام باشد. فکر آرام می تواند به انسان کمک کند. همه چیز در این دنیا به فکر آدم بر می شود. اگر تصویر سازی فکری نداشته باشید هیچ وقت آن را به دست نمی آورید.

او گفت: امیدوارم روزی برسد مردم ایران بفهمند که من چه کار کردم. همین و بس چرا که همین حرف خودش 100 صفحه است. در ورزش نباید حتما دماغ شکست! با احترام به همه، رشته ما خوب است. نه آسیب دارد هن که چیز دیگر. این بازی برای هر شخصی خوب است و امیدوارم حمایت شویم. کسانی که در جنگ آسیب دیده برای فکر اسنوکر بازی کند. از همه دعوت میکنم به اسنوکر بپردازند چرا که برای سلامت فکر خوب خواهد بود.

وفایی یادآور شد: فسردگی های ورزشی گذرانده ام و این رشته به کمک نموده است. تا کی من باید باشم؟ دوست دارم کمک کنم تا ورزشکاران دیگر پرچم ایران را بالا ببرند. این رشته سن ندارد. تا زمانی که سلامتی فکری دارید می توانید بازی کنید. ممکن است به زودی رشته را رها کنم. می خواهم برای خودم سقفی بگذارم و زمان بندی برای خود دارم. این رشته برای من ایرانی سخت است و باید از خانواده خود دور باشم. در 34 سالگی فکر میکنم از این رشته خداحافظی کنم.

او گفت: تیشرت قهرمانی دنیا و رقابت های شوت آوت خود را می خواهم در راه خیر بفروشم و امیدوارم رسانه ها در این مورد مرا کمک نمایند. امیدوارم سفره مردم همواره پهن و در آن غذاهای خوبی باشد.