احداث موزه مشاهیر، به جذب توریست و شناخت مشاهیر خراسان رضوی کمک می کند - انجمن آقای شرفی

به گزارش انجمن آقای شرفی، خبرنگاران/خراسان رضوی استادیار دانشگاه نیشابور گفت: برای به نمایش گذاشتن سردیس های ساخته شده، پیشنهاد می کنم در استان پارک مشاهیر احداث شود.

جعفر نجیبی در گفت وگو با انجمن آقای شرفی، در خصوص محل نصب مجسمه های ساخته شده در نخستین سمپوزیوم مجسمه سازی مفاخر مشهد، اظهار کرد: قرار بر این است که این سردیس ها در خیابان ها یا میدان هایی از شهر که به نام این مفاخر و شهدا نام گذاری شده است، قرار گیرد، با توجه به مشاهیر والایی که استان خراسان دارد، حرکت خوبی است و باید با ساخت اثر هنری، مقام و خاطرات این مفاخر را زنده نگه داریم.

این هنرمند مجسمه ساز اضافه کرد: لذا من پیشنهاد کردم پارک مشاهیر، مانند موزه ای روباز در مشهد احداث و مجسمه ها در آن نصب شود تا گردش گران از این پارک، علاوه بر زیارت حرم مطهر امام رضا(ع) و سایر مکان های دیدنی، بازدید کنند و با مشاهیر ارزشمند استان خراسان آشنا شوند.

وی درخصوص ساخت مجسمه اظهار کرد: مجسمه ای که ساخته می شود باید اسکلت آناتومی و آرماتوربندی داشته باشد؛ هنرمند نیز برای ساخت مجسمه باید درباره شخصیت عکسی که در اختیار دارد مطالعه کند و اطلاعاتی راجع به شغل و حرفه آن به دست آورد.

این استادیار دانشگاه نیشابور تشریح کرد: سردیسی که من ساخته ام مربوط به فیلسوفی دینی به نام محمدرضا حکیمی است؛ این سردیس ترکیبی از احساس درونی خودم و حس درونی این فیلسوف است، که با مطالعه درباره شخصیت او متوجه آن شده ام.

نجیبی بیان کرد: در ابتدای کار، من این فیلسوف را نمی شناختم و لذا با استفاده از مطالعات و روان شناسی چهره ای که انجام دادم، احساس کردم او شخصیتی سختی کشیده دارد و سعی کردم این غم و اندوه را در چهره ایشان نشان دهم.

این هنرمند مجسمه ساز تأکید کرد: احساساتی که هنرمند سعی در نشان دادن آن ها دارد باید درونی و معنوی باشند؛ در غیر این صورت اگر سرد و بی روح باشند، تأثیری بر مخاطب نخواهند گذاشت.

وی اضافه کرد: برگزاری این سمپوزیوم ها خوب است، به این دلیل که ارتباط مردم با هنر مجسمه سازی افزایش می یابد و به یادگیری مراحل کار برای افرد علاقه مند نیز کمک می کند.

این استادیار دانشگاه نیشابور ضمن اشاره به این که ایراداتی نیز موجود است، ادامه داد: یکی از این ایرادات انتخاب سلیقه ای هنرمندان، به دلیل سیاست گذاری هایی است که وجود دارد؛ ایراد دیگری که به نظر من این سمپوزیوم ها دارد، مربوط به بودجه کمی است که ارگان ها در اختیار دارند و به تبع آن سعی می کنند کار را ارزان تمام کنند.

نجیبی با بیان این که ممکن است در بین این مجسمه ها شاهکاری هنری نیز به وجود آید، گفت: اما وقتی برای این شاهکار از متریال (مواد) فایبرگلاس استفاده شود، ماندگاری آن کم شده و زود از بین می رود. معمولا مجسمه هایی که در تاریخ ماندگار شده اند از جنس برنز و سنگ بوده اند؛ به طوری که قدمت بعضی از مفرغ های لرستان به 3هزار سال هم می رسد.

این هنرمند مجسمه ساز شرح داد: با توجه به این که برنز بعد از نقره سومین فلز ارزشمند است، به علاوه زیبایی و ماندگاری نیز دارد، به مسئولان پیشنهاد می کنیم که برای ساخت مجسمه ها از برنز استفاده کنند، هم چنین مثال ترکی از گوشت ارزان، آب گوشت خوب درست نمی شود را در این خصوص بیان می کنم که به گوش مسئولان برسد.

وی بیان کرد: با استفاده از برنز، نه تنها ارزش هنری این مجسمه ها؛ بلکه ارزش متریالی آن ها با گذشت زمان افزایش پیدا می کند؛ اما برای جلوگیری از سرقت آن ها نیز باید بیش تر مراقبت کنیم.

این استادیار دانشگاه نیشابور اظهارکرد: مسئولان سمپوزیوم، شهردار و شورای شهر ذوق و شوق خود را نسبت به برگزاری سمپوزیوم با بازدید از آثار به ما نشان داده اند، اما به این دلیل که اولین سمپوزیومی است که در مشهد برگزار می شود، نواقصی همچون خوب نبودن کیفیت متریال وجود دارد.

نجیبی اضافه کرد: شاید یکی از دلایل وجود این نواقص کمک نگرفتن از تجربیات افرادی است که در این زمینه فعالیت داشته اند و یا در سمپوزیوم های دیگری شرکت کرده اند. این اتفاق ممکن است به دلیل مشغله کاری افراد یا عدم پیشنهاد مسئولان این سمپوزیوم باشد.

این هنرمند مجسمه ساز بیان کرد: لذا برای برطرف شدن این نواقص در سمپوزیوم های آینده مانند سمپوزیوم چوب، بهتر است از تجربیات این افراد استفاده شود.

وی ادامه داد: با استفاده از تحقیقی که طی دوماه در پاریس انجام دادم، متوجه شدم پاریس با جمعیت 60 میلیون نفری خود 70 میلیون گردشگر دارد که برای افزایش درآمد کشور بسیار مهم و مفید است، ما نیز با ساخت آثار خوب هنری و کارشناسی می توانیم به اقتصاد کشور کمک کنیم.

این استادیار دانشگاه نیشابور گفت: من تشکر می کنم که در کنار بودجه ای که برای پروژه های عمرانی در نظر گرفته شده، درصدی هم به کارهای هنری اختصاص داده می شود و این باعث می شود هنرمندان و فارغ التحصیلان رشته های هنری، تأمین و حمایت شوند.