6 عفونت چشمی فاجعه بار - انجمن آقای شرفی

به گزارش انجمن آقای شرفی، تصور یک زندگی عادی بدون قدرت بینایی سخت است؛ با این حال علائمی مانند قرمزی چشم، آبریزش چشم، تاری دید و خشکی چشم اغلب به عنوان مسائل جزئی در نظر گرفته شده و به طور جدی مورد توجه قرار نمی گیرند.

به گزارش ایسنا، در حالیکه بیشتر این علائم به خودی خود رفع می شوند، در موارد نادر و در صورتیکه فرد برای درمان اقدام نکند ممکن است به عوارض جدی از نابینایی تا مرگ منجر شوند.

نتایج یک آنالیز نشان می دهد در حالیکه بیشتر عفونت های چشمی خوش خیم هستند، سایر عفونت های چشمی می توانند با پیامدهای مخربی همراه باشند. بیشتر بیماران با ترشحات چشمی، علائم بینایی یا قرمز و درد چشم به پزشک مراجعه می نمایند.

کارشناسان بر این باورند که بعضی از بیماری ها و عفونت ها ممکن است ابتدا به عنوان یک علامت چشمی ظاهر شوند، زیرا چشم ها تنها اندامی در بدن هستند که عصب ها و رگ های خونی را می توان مستقیما در آن مشاهده کرد و از این رو اولین عضوی است که در شناسایی بیماری و بعلاوه تایید تشخیص آن یاری کند. با پیشرفت علم پزشکی، این ایده که چشم ها فقط برای بینایی هستند، تغییر نموده است. بعضی از بیماری های چشم می توانند باعث از دست دادن بینایی شوند و در بعضی موارد نادر در صورت بی توجهی یا تشخیص در مراحل پیشرفته، منجر به مرگ می شوند.

روزنامه هندوستان تایمز، در ادامه به بعضی از عفونت های چشمی اشاره نموده که در صورت عدم درمان می توانند عواقب مخربی داشته باشند:

قارچ سیاه: یک عفونت غیر معمول است که به وسیله قارچ موکورالس ایجاد می گردد و اندازه مرگ و میر بالایی دارد. این بیماری بیشتر در بیماران دچار نقص سیستم ایمنی مانند بیماران مبتلا به دیابت کنترل نشده، سرطان، پیوند عضو، افرادی که تحت درمان استروئیدها قرار دارند و اخیرا در بیماران مبتلا به عفونت شدید کووید دیده شده است. قارچ به وسیله حفره بینی به رگ های خونی نفوذ نموده و پس از توسعه به سینوس ها و در نهایت مغز ممکن است به مرگ بیمار منجر گردد.

آسپرژیلوزیس: این نوع عفونت نیز در بیماران دچار نقص ایمنی رخ می دهد و از حفره بینی وارد بدن شده و در پی آن به مغز دسترسی پیدا می نماید. توسعه عامل بیماری به جمجمه می تواند منجر به آبسه مغزی، واسکولیت، ترومبوز و در نهایت ایسکمی مغزی گردد که می تواند کشنده باشد.

ورم ملتحمه: ملتحمه لایه نازکی از بافت است که سفیدی چشم و داخل پلک ها را می پوشاند. ورم ملتحمه را می توان به عنوان عفونت یا التهاب ملتحمه توصیف کرد. علائم این بیماری خارش و ترشح از چشم است. ممکن است یک یا هر دو چشم فرد دچار این عارضه گردد و اگر در زمان مناسب درمان نگردد، می تواند جدی باشد.

بلفاریت: التهاب پلک هاست و به علت عفونت باکتریایی، آلرژی، گرفتگی غدد چربی در پلک ها و بعضی بیماری های پوستی ایجاد می گردد. ممکن است فرد متوجه علائمی مانند قرمزی و ورم پلک ها، سوزش و آبریزش چشم ها، پوسته پوسته شدن پوست اطراف چشم گردد. بلفاریت منجر به نابینایی نمی گردد، اما می تواند چندین عارضه دیگر مانند ریزش مژه ها را ایجاد کند.

یووئیت: التهاب لایه میانی چشم است. این بیماری با عارضه های مختلفی مانند پسوریازیس و آرتریت روماتوئید مرتبط است. ممکن است فرد متوجه علائمی مانند تاری دید و قرمزی چشم ها گردد.

التهاب یا عفونت قرنیه: استفاده نادرست از لنزهای تماسی می تواند عامل عفونت باشد. استفاده از لنزها برای ساعات طولانی، تمیز نکردن آنها و نگهداری نادرست می تواند خطر ورود میکروب ها به قرنیه را افزایش دهد. بی توجهی به این عفونت و عدم درمان فوری آن می تواند منجر به زخم شدن قرنیه و از دست دادن دائمی بینایی گردد.