کی روش به همه توهین کرد، برانکو، شفر و کرانچار هم به درد تیم ملی نمی خورند - انجمن آقای شرفی

به گزارش انجمن آقای شرفی، یک کمیته فنی فدراسیون فوتبال گفت: من همواره می گفتم باید صبر و تحمل کنیم. بعد از جام ملت ها، آقای کی روش نمی تواند جایگاهی در فدراسیون فوتبال ما داشته باشد.

حسین کلانی، عضو کمیته فنی و توسعه فدراسیون فوتبال در گفت وگو با انجمن آقای شرفی، پیرامون حضور تیم ملی ایران در جام ملت های آسیا صحبت کرد.

متن این مصاحبه به توضیح زیر است:

بعد از حذف تیم ملی ایران از جام ملت ها و ناکامی برابر ژاپن، فضا تا حدودی آرام تر شده و افراد زیادی نظرات خود را احساسی، منصفانه و غیر منصفانه مطرح کردند. اکنون که تیم به ایران برگشته و فضا تا حدودی مستعد آنالیز عملکرد تیم است، به عنوان عضو کمیته فنی، از نظر شما تیم ملی چه دستاوردی در جام ملت های آسیا داشت؟

متأسفانه بازیکنان تیم ملی از نظر اخلاقی خیلی به ما لطمه زدند. از نظر برد، باخت و نتیجه گیری نمی توان هیچ تورنمنتی را پیش بینی کرد. بهترین ها هم در مقطعی به خاطر شرایط خاص، نتیجه خوبی نگرفتند. ما هم در این دوره نتیجه خوبی نگرفتیم اما بزرگ ترین لطمه از نظر اخلاقی به ما وارد شد.

حرکات بازیکنان در زمین بزرگ ترین لطمه را به ما زد و ما باید بیش تر روی این موضوع کار کنیم. به هر حال بعد از این که مسئله ای برای ما پیش می آید، سعی می کنیم مشکل را گردن افراد مختلف بیاندازیم.

عملکرد ما در ماه های قبل و رفتارهای موجود در تیم ملی به خاطر شرایط کی روش در تیم ملی و قرارداد او و تبصره هایی که ما از هیچ کدامش اطلاع نداشتیم، این اختیار را به کی روش داد که هر کاری می خواهد انجام دهد. او خصوصیات اخلاقی و منش های فرهنگی ما را نمی دانست و نتوانست روی آن کار کند.

نتیجه ما مقابل ژاپن که از نظر اخلاقی بهتر از ما بود، نتیجه نامطلوبی بود. مقابل ژاپن از نظر اخلاقی و نتیجه گیری بد کار کردیم.

به طور معین، برای اولین بار است که از تیم ملی، کی روش و بازیکنان انتقاد می کنید. پیش از این همواره حامی تیم ملی بودید و سعی داشتید فضا را برای نتیجه گیری ایران مساعد کنید اما الان این طور نیست. از نظر فنی تیم ملی نتوانست انتظارات را برآورده کند؟

همواره گفتم چون مدتی فوتبال را تعقیب نکردم و درون فوتبال نبودم، اظهارنظر کارشناسی من درست نیست. هر چقدر هم تجارب بازی داشته باشم، نمی توانم تیم را از نظر نتیجه گیری قضاوت کنم.

ما یک قراردادی با کی روش داشتیم و این قرارداد طوری تنظیم شده بود که می توانست لطمه های جبران ناپذیری به ما بزند. من همواره می گفتم باید صبر و تحمل کنیم. بعد از جام ملت ها، آقای کی روش نمی تواند جایگاهی در فوتبال ایران داشته باشد. چون در آن مقطع ما در کوران مبارزات و مشغول آماده سازی تیم بودیم، همواره خواهش می کردم فعلاً اختلاف سلیقه ها و دیدگاه ها را کنار بگذاریم و حداقل چیزی نگوییم تا تیم ملی در آرامش نتیجه بگیرد.

بازیکنان ما از نظر بازی در خارج از کشور و کسب تجربه بین المللی، چیزی از ژاپن کم نداشتند اما سیستم ما در آخرین روزها باعث شد نتیجه مطلوب نگیریم.

پس در نتیجه معتقد هستید که ایران می توانست در بازی نیمه نهایی مقابل ژاپن بهتر عمل کند و ترکیب تیم ملی نامناسب بود؟

من ترکیب تیم را قبول نداشتم. ما با یک مهاجم نمی توانستیم ژاپن را ببریم. آزمون به عنوان مهاجمی که باید سازنده گل گردد، مجبور بود فقط سر بزند. او نمی توانست یک توپ را هم کنترل کند چون او را کنترل کردند. در طول بازی تغییری در تاکتیک تیم حادث نشد و بعد هم اعتراض و دعوا به وجود آمد. بارها گفتیم که بازیکنان باید در آرامش کار نمایند. داورانی که قضاوت می نمایند، هیچ وقت از حرف خود باز نمی گردند. قدرتی هم نمی تواند در جریان بازی نظرشان را عوض کند. اگر سوتی را زده، هیچ عملی نمی تواند تصمیم داور را برگرداند.

بر این باور هستید که رفتار بازیکنان در داخل زمین نشأت گرفته از رفتار و منش سرمربی تیم است؟

به نظرم رفتار سرمربی اثر می گذارد اما در کنار مانیتور تلویزیون، من فقط ناراحتی کی روش را می دیدم. زیر ساخت فوتبال ما غلط است و غلط پیاده می گردد. رفتار بازیکن با داور، با تماشاگر و اطرافیان باید توسط مربی تیم کنترل گردد. به علت ندانستن زبان، ترجمه و هر چیز دیگری، این مسائل به بازیکنان ما که فرا مرزی هستند و بیش ترشان در خارج از کشور بازی می نمایند، گفته نشده است.

دیدید که چه حرکاتی در زمین انجام شد. این حرکات در یکی، دو بازی قبل هم بود. حالت استرس و عصبی بودن بازیکنان باید توسط مربی تیم کنترل می شد. بقیه افراد نمی توانند نقشی داشته باشند.

این طور می توان برآورد که شما به عنوان عضوی از کادر فنی تیم ملی موافق ادامه همکاری فدراسیون فوتبال با کی روش نیستید؟

اصولاً عقاید و شناخت آدم ها متفاوت است. ممکن است من از نظر خیلی مسائل به کی روش احترام بگذارم و از او کار یاد بگیرم. از طرفی او تا جایی که توانست به خیلی از مربیان توهین کند اما این مسائل را قاطی نمی کنم. من با مربی خارجی مخالفم. دلیلی هم ندارد. ممکن است دلیل شخصی باشد. من از همه خارجی ها خوشم نمی آید. من خارجی ها را قابل احترام می دانم اما دلیلی ندارد از آن ها خوشم بیاید. اگر یک دهم امکانات را در اختیار مربیان خودمان بگذاریم، پیروز می شویم.

افتخارات ما در تاریخ با مربیان ایرانی بوده است. تمام جام ملت ها را با مربیان ایرانی بردیم که اصطلاحاً کلاس های مربیگری را هم تجربه نکرده بودند. اگر یکی، دو مربی خارجی هم در باشگاه ها سیستم هایی را پیاده کردند، مساله اخلاقیات که در اوج ورزش است، الان رخت بر بسته است. تیم های ما درگیری دارند و با خودشان درگیر می شوند. متأسفانه بازیکنان ما به همدیگر پرخاش می نمایند.

برنامه شما برای آینده تیم ملی با توجه به حضور در کمیته فنی فدراسیون فوتبال چیست؟

به عنوان عضو کمیته فنی برنامه ریزی ساده ای دارم. چند تا از مربیان داخلی را انتخاب کنیم و دوره های فشرده تجربی بگذاریم که در تیم ها و با مربیان بزرگ همکاری نمایند و به ایران برگردند. وقتی برگشتند، سکان راهنمایی تیم های ملی را به آن ها بدهیم. من یک عضو هستم و یک رأی بیش تر ندارم. تا می توانم روی رأی خودم پافشاری می کنم. الان بزرگ ترین مربیان خارجی امثال مورینیو و زیدان اگر بیایند این جا چه کار می توانند نمایند؟ بهترین مربیان خارجی ما برانکو، کرانچار و شفر هستند. بقیه چه کار می توانند نمایند؟ مهم این است که نتیجه کار چیست؟ نتیجه کار برانکو خوب است. کرانچار نوسان داشت اما نوع کارش خوب بود. با قاطعیت می گویم هیچ کدام این ها قادر به راهنمایی تیم ملی نیستند. مربی خارجی خوب نیست. ممکن است نظر من اشتباه باشد. شاید سایرین بیش تر از من بدانند اما نظر من همین است.

نکته ای وجود دارد که از دید ما پنهان مانده و شما مایل به گفتنش هستید؟

مهم ترین موضوع اخلاق است. بازیکن باید بداند که در داخل زمین فرمانده، کاپیتان است و هر اتفاقی که می افتد، حق کوچک ترین اعتراضی به رقیب و داور ندارد. بازیکن حق حرف زدن ندارد. این بازیکن نماینده و سفیر یک کشور است. باید اخلاقیات را رعایت کند. ما معتقد به اخلاقیات هستیم. همه چیز در ورزش کشور از بین رفته است. ما فقط توهین می کنیم، به هم می پریم و ایراد می گیرم. این به بازیکنان سرایت می نماید. اگر به بچه ای الفبا را یاد ندهی، نمی توانی انتظار داشته باشیم جمله بسازد. ما یاد ندادیم. وقتی بازیکنی نمی خواهد یاد بگیرد، باید کنار برود.

بازیکن ملی و بازیکنی که نماینده یک ملت است، سفیر همه جانبه آن ملت است. الان فوتبال ورزشی است که جهان پسند است و قضاوت ها راجع به کشورها سرچشمه گرفته از اخلاق و رفتار بازیکنانش است. باید روی علایق شخصی خودمان سرپوش بگذاریم. بهترین بازیکن هم وقتی بی اخلاق است باید کنار برود. شوخی که نداریم.