تارا؛ متفاوت ترین محصول ایران خودرو؟! - انجمن آقای شرفی

به گزارش انجمن آقای شرفی، ایران خودرو هرچند سال یکبار اقدام به معرفی خودروی تازه می نماید. خودرو هایی که غالبا از یک پلتفرم استفاده می نمایند و مالی هستند.

مسعود عابدینی| این روندِ معرفی خودرو، قرار بود با همکاری گروه PSA و بعلاوه شرکت بزرگِ طراحی پینین فارینا، سرعت بگیرد. در کنار این افزایش سرعت، قرار بود کیفیت محصولات هم بالا برود. اما با اتفاقاتی مثل اعمال مجدد تحریم ها و رفتن این شرکت ها از ایران، این اقدامات متوقف شدند.

تنها چیزی که از این همکاری ها باقی ماند، پلت فرم PF 1 پژو سیتروئن بود. این پلت فرم که در محصولاتی مثل پژو 301، پژو 2008، نسل اول پژو 208 و سیتروئن سی-الیزه به کار رفته بود، با اعمال تغییراتی در طراحی و زیرساخت، به وسیله ایران خودرو برای تارا استفاده شد. نام ایرانی این پلت فرم IKP 1 است.

طراحی تارا

طراحان تارا سعی نموده اند خودرو را به شکلی طراحی نمایند که خیلی مالی جلوه نکند. اما این کوشش در بخش هایی از خودرو اصلا نتیجه بخش نبوده است. برای مثال، در قسمت جلویی، چراغ های جلو هیچ کدام از عدسی استفاده نمی نمایند و همچنان سبک طراحیِ قدیمیِ چراغ ها در این خودرو دیده می گردد.

این در حالی است که خودروی مقرون به صرفه تری مثل دنا پلاس، چراغ پیشرفته تری نسبت به این خودرو دارد. جلوپنجره در این قسمت، در نسخه های دنده ای و اتوماتیک فرق دارد. در نسخه دنده ای، جلوپنجره به شکل خطی، در نسخه اتوماتیک، به شکل برجسته و مشبک طراحی شده است.

قسمت پایینی سپر جلو ساده طراحی شده است. نکته ای که در این قسمت کمی جلب توجه می نماید، ناهماهنگی چراغ دی-لایت با سایر اجزای قسمت جلویی است. انگار شیب زیادی که در طراحی این چراغ به کار رفته، هماهنگ با شکستگی چراغ های اصلی و بعلاوه جلوپنجره نیست. بهتر بود که دی-لایت در کاسه چراغ اصلی خودرو به کار می رفت.

از نمای بغل که به تارا نگاه می کنیم، یاد پژو 301 می افتیم. تنها تفاوتی که بین این دو خودرو در این قسمت دیده می گردد، خطوط طراحی است. در این قسمت از تارا، دو خط کشیده یکی در بالا و دیگری در پایین خودرو دیده می گردد که با این حجم دهی، سعی در این داشته اند که خودرو آنچنان مالی نشان داده نگردد.

در نسخه دنده ای از قالپاق 15 اینچی و در نسخه اتوماتیک از رینگ 16 اینچی آلومینیومی استفاده شده است. اما نمای پشتی خودرو که جنجالی ظاهر شده است؛ این چراغ های متصل معمولا در خودرو های پهن و عریض و بعلاوه غیرمالی به کار می روند.

از هر طرف که به این قسمت نگاه می کنیم، نمی گردد که بگوییم این سبک طراحی به این خودرو می نشیند. در خودرو های سدانی که از این نوع چراغ در نمای عقب بهره می برند (به جز بعضی فست بک ها و لیفت بک ها)، معمولا این چراغ در قسمت مرکزی و حتی پایین تر قرار می گیرند. اما در تارا، این چراغ در بالاترین قسمت قرار گرفته که در کنار اینکه در قسمت های پایینی، هیچ چیز دیگری برای جذابیت وجود ندارد، علناً زیبایی خود را از دست می دهد.

گرافیک فعلیِ این چراغ، به گفته طراح این خودرو از شیشه های برج میلاد الهام گرفته شده است. معمولا در این چراغ ها از خطوط ال ای دی استفاده می نمایند که به علت اینکه ایران خودرو از این امکان استفاده ننموده، در هنگام شب، نور زیادی از این چراغ ساطع می گردد که در ترافیک ها ممکن است کمی آزار دهنده باشد.

در بحث طراحی بیرونی و کیفیت مونتاژ بدنه، انتقاد ها و ایرادات دیگری هم دیده می شوند که بهتر است دیگر به آن نپردازیم. کابین تارا به جز بعضی تغییرات، کاملا مشابه با پژو 301 است. طراحی داخلی خودرو کاملا مالی و به دور از هرگونه زرق و برق است. در نسخه دنده ای از پلاستیک مات بیشتر استفاده شده و در نسخه اتوماتیک، از پلاستیک براق هم استفاده شده است. یکی از نقاط ضعف تارا در بحث کیفیت کابین، استفاده از پلاستیک سفت و خشک در بیشتر فضای کابین است.

اشتباهات ساده و خنده داری مثل قرارگیری دکمه قفل درب ها و فلاشر در دورترین جا برای راننده و یا نبودن محفظه و زیرآرنجی کنسول وسط در نسخه دنده ای و قرار گرفتنِ بد آن در نسخه اتوماتیک و...، در طراحی کابین خودرو دیده می شوند.

با داشتن یک پلت فرم نسبتا تازه (برای ایران خودرو) و بعلاوه ایده های نو، داشتن چنین اشتباهاتی واقعا ناراحت نماینده است و باعث می گردد که ویژگی های مثبتی که در این خودرو هست کمتر به چشم بیایند. فضای داخلی خودرو و صندوق عقب نسبتا جادار و راحت است.

آپشن و امکانات

در حاضر دو نسخه دنده ای و اتوماتیک از تارا در بازار موجود است. ابتدا به آپشن های این دو نسخه و سپس به عرضه دو نسخه تازه به نام V 3 و V 4 می پردازیم.

تارا دنده ای دارای امکاناتی مثل دی-لایت، مه شکن جلو و عقب، چراغ خوش آمدگویی و بدرقه، تنظیم آینه های جانبی به صورت برقی، سنسور دنده عقب، سنسور فشار باد تایر، فرمان برقی، نمایشگر 7 اینچی با قابلیت بلوتوث و میرورلینک،4 عدد بلندگو، صندلی های پارچه ای، تنظیم دستی صندلی ها، کروز کنترل، اسپید لیمیتر، کیسه های هوا برای راننده و سرنشین جلو، ترمز چهارچرخ به صورت دیسکی، سیستم های کمکی ABS و EBD و TCS و... است.

آپشن های سنسور نور و باران، دوربین دنده عقب، تاشوندگی آینه های جانبی به صورت برقی، سیستم ورود بدون کلید، استارت دکمه ای (قرار گیری در سمت چپِ راننده!)، سانروف، روکش چرمی صندلی، تنظیم برقی صندلی های جلو و ایربگ های جانبی در نسخه اتوماتیک علاوه بر امکانات نسخه دنده ای، دیده می شوند.

تارا V 3 و V 4 به ترتیب نسخه های آپشنال تارا دنده ای و اتوماتیک هستند. قرار بود این دو نسخه در پاییز سال جاری به بازار عرضه شوند که هنوز خبری از این دو خودرو نشده است.

به تارا V 3 امکاناتی مثل تغییر گرافیک چراغ عقب، آنتن کوسه ای، استارت دکمه ای، سانروف، انتقال کلید های شیشه بالابر جلو از کنسول وسط به رودری ها و تبدیل این فضا به جا موبایلی، زیرآرنجی در قسمت عقب اضافه شده است.

در تارا V 4 که لقب لوکس ترین خودروی فراوری ملی را به یدک می کشد، امکاناتی مثل تغییر گرافیک چراغ های عقب، قابلیت E-Call و SOS و زیرآرنجی قسمت عقب هم اضافه شده است.

مشخصات فنی

تارا V 1 یا همان نسخه اولیه تارا دنده ای دارای پیشرانه 1.6 لیتری 4 سیلندر TU 5 پلاس که 113 اسب بخار قدرت و 144 نیوتون متر گشتاور فراوری می نماید. شتاب این خودرو 12.5 ثانیه اعلام شده است. وظیفه انتقال نیرو به وسیله یک گیربکس 5 سرعته دستی انجام می پذیرد.

در تارا V 3، این گیربکس به 6 سرعته دستی تغییر پیدا نموده است. تارا V 2 یا همان نسخه اولیه تارا اتوماتیک از همین پیشرانه استفاده می نماید. گیربکس 6 سرعته اتوماتیک وظیفه انتقال قدرت را برعهده دارد. تارا V 4 از نظر قوای محرکه هیچ فرقی با نسخه V 2 ندارد.