ماجرای کشمکش انتظامی و شکیبایی در یک فیلم سینمایی - انجمن آقای شرفی

به گزارش انجمن آقای شرفی، موزه سینمای ایران همزمان با ولادت امام رضا (ع) بخش هایی از گفتگوی رسول صدرعاملی درباره فیلم شب را منتشر کرد.

به گزارش خبرآنلاین، رسول صدرعاملی با بیان اینکه برای فیلم شب آغاز خیلی خوبی داشته است، گفت: زنده یاد عزت الله انتظامی وقتی فیلمنامه نهایی را که با کامبوزیا پرتوی بازنویسی نموده بودم خواند دو سه نکته داشت که انصافا نکاتش هم درست بود که درباره آن صحبت کردم و رفع شدند.

وی با بیان اینکه خوشبختانه زنده یاد خسرو شکیبایی هم به سرعت با ما همراه شد، اضافه نمود: سرانجام فیلمبرداری نیمه شب در صحن امام رضا (ع) شب غریبی بود، یادم می آید خسرو شکیبایی از ما جدا شد به سمت حرم رفت و با امام رضا راز و احتیاج و خداحافظی کرد. خسرو در تمام طول فیلمبرداری حال خوبی نداشت و دو سه نفر در گروه فیلمبرداری دائم مواظب او بودند.

صدرعاملی درباره همکاری با عزت الله انتظامی نیز گفت: او سر دیالوگ ها حساس بود و من تا جایی که در توانم بود رعایت می کردم و سعی می کردم چیزی که او می خواست را انجام دهم و در این صورت مسئله ای نداشتیم.

وی با بیان اینکه اتفاق جالب این بود که خسرو و انتظامی دائم با هم کشمکش داشتند، بیان داشت: همه می دانیم اقتدار بازیگری خسرو شکیبایی در ری اکشن های بازیگری اش و بعلاوه عکس العمل ها به بازیگر مقابل و سکوت هایش بود. تا آنجا که در تدوین فیلم آنقدر خسرو خوب بود که حتی در جا هایی که انتظامی صحبت می کرد ما عکس العمل های خسرو را هم نشان می دادیم.

صدرعاملی با بیان اینکه جمع بسیار خوبی در فیلم شب داشتیم، گفت: یادم می آید امین حیایی که جایزه برترین بازیگری را در جشنواره برای شب گرفت با جان و دل یاری می کرد و مواظب انتظامی و شکیبایی بود تا فضا خوب پیش برود.

وی ادامه داد: اتفاق عجیب این بود که ما در فصل پاییز و برای 40 روز فیلمبرداری رفته بودیم و اولین لوکیشن ما ایستگاه راه آهن بود. یادم می آید ساعت پنج بعدازظهر آغاز به کارکردن در ایستگاه قطار کردیم و وقتی در نیمه شب بیرون آمدیم متوجه شدیم برف همه شهر را پوشانده بود و این درحالی بود که 60 درصد فیلم در فضای خارجی بود. با عزت الله انتظامی به هتل برگشتیم و نگذاشتم داخل اتاق برود. به او گفتم نمی توانم منتظر بمانم برف بند بیاید، زیرا باید در سه روز همه فضای خارجی را بگیرم.

صدرعاملی گفت: یادش بخیر انتظامی کمی فکر کرد و یک ساعت بعد گفت من آماده ام و از همان لحظه آغاز به فیلمبرداری کردیم. آقای انتظامی با اینکه راه رفتن برایش راحت نبود پذیرفت کار کنیم و سه شبانه روز، روزی 16 ساعت کار کردیم و انگار نه انگار که این مرد درد زانو دارد و پا به پای گروه راه میرفت و دیگران را نیز تشویق به ادامه کار می کرد.