با هوپ هوپ نامه به طنز علاقه مند شدم - انجمن آقای شرفی

به گزارش انجمن آقای شرفی، ناصر فیض از این که با خواندن هوپ هوپ نامه میرزا علی اکبر صابر به طنز علاقه مند شده است و از این که حوزه مورد علاقه اش برای مطالعه، کتاب های پزشکی است، گفت.

به گزارش انجمن آقای شرفی به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، سومین نشست از سلسله برنامه های چهره خوانی (چهره ها چگونه کتاب می خوانند؟) با حضور ناصر فیض، نویسنده و شاعر طنزپرداز در تالار فرهنگ مرکز همایش های کتابخانه ملی ایران برگزار گردید.

فیض در ابتدای این نشست به تشریح طنازی در شعر و کلام پرداخت و گفت: شاخه های هنری منافاتی با یکدیگر ندارند اما در طنز رعایت ظرافت ها و نکات لازم است. شناخت ظرفیت فردی که مورد خطاب طنز قرار می گیرد از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

او با تاکید بر دقت در شوخی با افراد ناآگاه، اعلام کرد: بر همین اساس باید گفت که طنزپردازی احتیاج جدی به شناخت طرف مقابل و ظرفیت های آن دارد، طنزپردازی رندی خاصی می طلبد و اگر به سمت خط قرمزها نرود اصلا طنزپرداز نیست.

این شاعرطنزپرداز در ادامه به تشریح ظرافت های زبانی در طنزپردازی پرداخت و اضافه کرد: ذات طنز اعتراض و توجه به ناخوشایندی ها است و در این بین شناخت مخاطب باعث می گردد تا به اثر روح داده گردد.

فیض با اشاره به تاریخچه تشکیل دفتر حوزه هنری طنز در ایران، گفت: این دفتر به پیشنهاد ابوالفضل زرویی نصرآباد، طنزپرداز فقید در حوزه هنری بنا شد و به دنبال آن اولین شب شعر طنز با عنوان حلقه رندان برگزار گردید.

او با اشاره به استقبال اهل قلم از تاسیس این دفتر، اظهار کرد: مداومت در برگزاری جلسات ادبی طنز به جایی رسید که امروز شاهد برگزاری جشنواره طنز و چاپ مجموعه رمان طنز هستیم و هم اکنون چند ناشر از جمله انتشارات قاف و سپیده باوران فقط به چاپ کتاب طنز می پردازند.

این شاعر و نویسنده با تاکید بر این که معیارهای طنز در طنزپردازی باید رعایت گردد، گفت: به اعتبار طنز می توان یک سری از حرف ها را گفت و درواقع در شعر و هنر اجازه بیشتری برای نقد وجود دارد.

فیض درباه شیوه مطالعه خود ادامه داد: من فقط شب ها کتاب می خوانم، مطالعه درست و حسابی فرصت و تمرکز می خواهد، شب در میان شاعران بسیار اهمیت دارد و بسیار هم به آن اشاره شده و بیشتر شاعران شب ها شعر می سرایند.

او سپس توضیح داد: هر فردی شیوه خاص مطالعه خود را دارد. البته این مساله به زمان و مکان مطالعه بستگی دارد؛ برای مثال در مترو نمی توان رمان خواند، این مکان برای خواندن داستان های کوتاه مناسب تر است تا رشته مطلب از دست خواننده رها نگردد.

این طنزپرداز به بیان خاطراتی درباره شروع فرآیند مطالعه خود پرداخت و گفت: پدرم فاضل و اهل مطالعه بود و کتاب های زیادی داشت. روزی از میان کتاب های او کتاب شعر ایرج میرزا را انتخاب کردم و خواندم و بعد از آن کتاب هوپ هوپ نامه میرزا علی اکبر صابر را خواندم. این کتاب چاپ باکو از قلم خوبی برخوردار بود و مطالب انتقادی داشت. باید بگویم با خواندن این کتاب به طنز علاقه مند شدم.

او به پذیرش خود در رشته پزشکی در سال 65 اشاره و اعلام کرد: به دلایلی از ادامه خواندن این رشته تحصیلی منصرف شدم اما همچنان مطالعه کتاب های پزشکی را ادامه می دهم و به آن علاقه مند هستم.

او به صندلی و نقش کتاب در سال های نوجوانی خود اشاره نمود و گفت: در آن دوران که وسیله های ارتباطی بسیار محدود بودند، کتاب از صندلی و اهمیت ویژه ای برخوردار بود، به طوری که ما را به دنیا وصل می کرد.

فیض در انتها خواندن کتاب نیست انگاری در شعر معاصر نوشته یوسفعلی میرشکاک را پیشنهاد کرد و گفت: در این کتاب به شعر بسیاری از شاعرها از جمله شاملو، فروغ فرخزاد و ... پرداخته شده است.

نشست های پیشین چهره خوانی با حضور اکبر ثبوت پژوهشگر تاریخ و فلسفه اسلامی، مسعود فروتن نویسنده و گوینده و محمدرضا سرشار نویسنده و منتقد برگزار گردیده است.